ΠΑΛΛΗΝΗ

      

Στον τόπο αυτό, όταν αφέντες του κόσμου ήταν οι θεοί του Ολύμπου, η Γη γέννησε τους Γίγαντες που στον πόλεμο που έκαναν με τους Θεούς, πετούσαν βράχους και φλεγόμενους κορμούς δένδρων απέναντι στην κατοικία των θεών. Αυτός ήταν ο λόγος, που ο τόπος εδώ ονομάστηκε Φλέγρα. Αργότερα, απ' το γάμο του βασιλιά Σίθωνα και της Νύμφης Μενδηίδας γεννήθηκε η Παλλήνη,
που ο άνδρας της ο Κλείτος έδωσε τ' όνομά της στη μέχρι τότε Φλέγρα. Η ζωή των αρχαίων πόλεων της Παλλήνης αρχίζει τον 12ο αιώνα π.Χ. Το μεγάλο γεγονός της άλωσης της Τροίας που τάραξε τον Ελλαδικό χώρο, άφησε τα σημάδια του και στον τόπο αυτό. Μια ομάδα Τρώων με αρχηγό τον Αινεία περνά στην Παλλήνη, που κάτοικοί της οι Κρουσαίοι ήταν οι πιστότεροι σύμμαχοι της Τροίας. Ξεχειμωνιάζει στην περιοχή και κτίζει βορειότερα την πόλη Αινεία. Μια άλλη ομάδα Αχαιών με αρχηγό το Πρωτεσίλαο σταματά ανάμεσα στο Κάνιστρο και τη Μένδη για εφοδιασμό. Οι σκλάβες Τρωαδίτισσες, που κουβαλούσαν μαζί τους, τους καίνε τα πλοία και έτσι αναγκάζονται να μείνουν και να δημιουργήσουν τον οικισμό της αρχαίας Σκιώνης. Αργότερα, τον 7ο αιώνα π.Χ., στο βορεινό μέρος, οι Κορίνθιοι ιδρύουν την Ποτίδαια και λίγο πιο κάτω τη Σάνη. Στα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου, στις πόλεις της Παλλήνης που ανήκουν στο στρατόπεδο της αποικιοκρατικής Αθήνας, σημειώνεται αναβρασμός. Η Σκιώνη και η Μένδη εγκαταλείπουν τους μέχρι τότε συμμάχους τους και πάνε με τους Σπαρτιάτες. Απ' την Ποτίδαια, με τα πλοία, οι Αθηναίοι βγαίνουν στην περιοχή της Μένδης και στρατοπεδεύουν μπροστά στη βορινή της πύλη. Τότε Μένδαιοι φίλοι τους ανοίγουν την πύλη και η πόλη καταλαμβάνεται χωρίς αιματοχυσία. Η Σκιώνη αντιστέκεται και όταν την κυριεύουν σκοτώνουν ή πουλάνε τον πληθυσμό της και στον τόπο της φέρνουν Πλαταιείς να κατοικήσουν. Τον επόμενο αιώνα, ο Φίλιππος ο Β', ισχυρός βασιλιάς της Μακεδονίας, κυριεύει τη φιλοαθηναϊκή Ποτίδαια και την καταστρέφει. Το 316 π.Χ. ο διεκδικητής του Θρόνου της Μακεδονίας Κάσσανδρος (316-297 π.Χ.) στο χώρο της Ποτίδαιας κτίζει μια καινούργια πόλη την Κασσάνδρεια, που απ' το όνομά της, στο τέλος της χιλιετίας, ολόκληρη η χερσόνησος θα ονομάζεται Κασσάνδρα. Λίγα χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού οι Ρωμαίοι δημιουργούν εδώ την πρώτη αποικία της Ρώμης στη Μακεδονία και φέρνουν Βετεράνους των πολέμων να κατοικήσουν. Το 540 μ.Χ. η Κασσάνδρεια καταστρέφεται από τους Ούννους και παρά το ξανακτiσιμο του τείχους της χάνει την παλιά της αίγλη. Στα χρόνια τους, οι Κομνηνοί και οι Παλαιολόγοι είχαν κτήματα στην περιοχή. Το 14ο αιώνα συμβαίνουν μεγάλες επιδρομές, πρώτα Καταλανών και μετά Σέρβων και Τούρκων. Η πρώτη κατάκτηση από τους Τούρκους γίνεται στα 1383 και μένουν μέχρι το 1402. Τότε που εξουθενωμένοι από την αναμέτρησή τους με τον Ταμερλάνο παραχωρούν τη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική στο Μανουήλ το Β'. Στα χρόνια που ακολουθούν ξανανοίγεται η διώρυγα, επισκευάζεται το τείχος και κτίζονται οι Πύργοι της Φώκαιας και της Σάνης. Το 1423 κάτω από την πίεση των Τούρκων ο Ανδρόνικος Παλαιολόγος παραδίδει την περιοχή στους Βενετούς και εφτά χρόνια αργότερα καταλαμβάνεται οριστικά από τους Τούρκους. Τα έσοδα της Κασσάνδρας οι Τούρκοι τα αφιερώνουν στους άπορους της Μέκκας. Την άνοιξη του 1821, με την καθοδήγηση του Κασσανδρινού Γιαννιού, οι κάτοικοι ξεσηκώνονται κατά του Κατακτητή και το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου γράφουν αυτό που στην Ιστορία έμεινε σαν "Χαλασμός της Κασσάνδρας". Για εφτά χρόνια ο τόπος μένει ακατοίκητος. Με την αμνηστία του 1828 έρχονται οι πρώτοι φυγάδες.

   Τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά το 1970 μια καινούργια διάσταση της Κασσάνδρας γίνεται γνωστή. Είναι η φυσική της ομορφιά που δημιουργεί μια νέα δυναμική στις μέρες μας.

   Ο σημερινός Δήμος της Κασσάνδρας όπως προβλέπεται στον σχεδιασμό του "Καλλικράτη" περιλαμβάνει στα όριά του τα Δημοτικά Διαμερίσματα: Κασσάνδρειας (έδρα του Δήμου), Ν. Φώκαιας, Αθύτου, Καλλιθέας, Κρυοπηγής, Κασσανδρινού, Φούρκας, Καλάνδρας, Χανιώτη, Αγίας Παρασκευής, Νέας Σκιώνης, Παλιουρίου, Πευκοχωρίου, Πολύχρονου και πολλούς  οικισμούς, ανάμεσα σ' αυτούς και της Σίβηρης, όπου το καλοκαίρι χτυπά η καρδιά του φεστιβάλ Κασσάνδρας.

   Όποια γωνιά του Δήμου Κασσάνδρας κι αν επιλέξει ο επισκέπτης είναι σίγουρο ότι δεν θα το μετανιώσει, γιατί θα βρει φυσική ομορφιά, πεντακάθαρες θάλασσες, αρχαιολογικά μνημεία, πολλές ξενοδοχειακές μονάδες που εγγυώνται παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας, καλό φαγητό, καθώς και πολλούς χώρους διασκέδασης που ικανοποιούν όλα τα γούστα.

«Η δυτικωτέρα των τριών χερσονήσων της Χαλκιδικής. Εις παλαιοτέρους χρόνους εκαλείτο Φλέγρα (Ήροδ. VII, 123), κατά δε τον Στράβωνα (VII, 330, 27 και VII, 30, 25) είλκον εκ των μυθικών Γιγάντιον, έθνους βαρβάρου και άσεβους, το οποίον κατέστρεψεν ο Ηρακλής. "Οτι η Παλλήνη χερσόνησος . . . Φλέγρα το πριν έκαλειτο, ωκούν δ' αυτήν οι μαθευόμενοι Γίγαντες, έθνος ασεβές και άνομον, ως Ηρακλής διέφθειρεν". Κατόπιν ωνομάσθη Πελλήνη εκ της Παλλήνης, θυγατρύς του μυθικού βασιλέως της Θράκης Σίθωνος. Και επί των Μακεδόνικων χρόνον έλαβε το όνομα Κασσάνδρα, το οποίον και σήμερον φέρει, από της επί του ίσθμού αυτής κτισθείσης υπό του Κασσάνδρου γαμβρού του Φιλίππου, πόλεως Κασσάνδρας, το 316 π.Χ.

Το μήκος αυτής, κατά τον Στράβωνα, (VII, 330, 25) είναι 100 σταδύον, το δε μέγιστον πλάτος 60, ο δε περίπλους 570. Χωρίζει δε τον Θερμαϊκόν κόλπον από του Τορωναίου (νυν κόλπου Κασσάνδρας) και καταλήγει εις δύο ακρωτήρια, το Πυσείδιον (κοινώς Ποσείδι η Κασσάνδρα) προς δυσμάς, και το Καναστραίον (κοινώς Παλιούρι) προς τα Ν.Α. Ως εκ της γεωλογικής συνθέσεως αυτής είναι ευφορωτέρα των δυο άλλων, της Σιθωνίας και της Ακτής, και επιτηδειοτάτη προς εμπορίαν. Ως εκ τούτου ένωρίτατα προσείλκυσε την προσοχήν των Ελλήνων, οι όποιοι ίδρυσαν άρκεπις αποικίας. Ήτο δε πυκνόταια κατωκημένη και περιελάμβανε 9 πόλεις : την Ποτίδαιαν, την επισημοτέραν όλων, τας Σκίθας, την Σάνην, την Μένδην, την Σκκυνην, την ΘΡραμβον, την Αιγήν, την Νεάπολιν και την Αφύτην.»